tasiemiec

tasiem|iec

м.

1. заал. саліцёр;

2. заал.

~ce — стужачныя чэрві;

3. перан. разм. гуж, чарада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)