Verbum

słuch, ~u

м.

1. слых;

mieć dobry słuch — мець добры слых;

mieć słaby słuch — недачуваць; быць глухаватым;

grać ze ~u — іграць на слыху;

2. ~у мн. чуткі; погалас; пагалоска; гавэнда;

chodzą ~y, że ... — ходзяць чуткі, што...; кажуць, што...;

słuch o nim zaginął — і следу не стала; і след ветрам змяло; і слыху не чутно;

3. ~у мн. вушы;

postawić ~y — наставіць вушы (пра зайца);

zamienić się w słuch — пераўтварыцца ў слых; уважліва слухаць