ruch, ~u
м. рух;
wprawić w ruch — прывесці ў рух;
ruch obrotowy — вярчальны рух;
ruch jednostajnie przyśpieszony фіз. раўнамерна-паскораны рух;
ruch uliczny — вулічны рух;
ruch oporu — рух Супраціўлення;
~y wojsk — перамяшчэнне войскаў;
ruch pociągów — рух цягнікоў;
używać ~u — рабіць мацыён
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)