raczyć

raczy|ć

незак.

1. мець ласку; рабіць ласку;

pan raczyć wyjść — зрабіце ласку, выйдзіце; будзьце ласкавы выйсці;

nawet nie ~ł odpowiedzieć — ён нават не пажадаў адказаць;

Bóg raczyć wiedzieć — адзін Бог ведае; Бог (яго) ведае;

2. частаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)