przypaść

przypa|ść

зак.

1. прыпасці;

~ść do ziemi — прыпасці да зямлі;

2. спадабацца;

~dł do serca — спадабаўся, запаў у сэрца;

3. прыпасці, выпасці;

~dł termin płatności — прыпаў тэрмін плацяжу;

~ść w udziale — выпасці на долю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)