przestać

I przesta|ć

зак.

1. прастаяць;

2. перастаяць

II зак.

перастаць; кінуць;

~ć czytać — перастаць чытаць;

~ń mu dokuczać! — перастань яму дакучаць!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)