przeczyć

przecz|yć

незак.

1. супярэчыць, пярэчыць;

fakty temu ~ą — факты гэтаму пярэчаць;

2. адмаўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)