przebój, ~oju

przeb|ój

м.

1. шлягер; хіт;

lista ~ojów — хіт-парад;

2. спарт. прарыў; атака;

iść ~ojem — ісці напралом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)