prawość

prawoś|ć

ж. кніжн. высакароднасць; справядлівасць; праведнасць;

człowiek wielkiej ~ci charakteru — чалавек справядлівага характару

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)