pozostawiać

pozostawia|ć

1. незак. пакідаць;

2. зак. кінуць; пакінуць; папакідаць;

pozostawiać wiele (dużo) do życzenia — вымушае жадаць лепшага;

nie pozostawiać wątpliwości — не пакідае сумненняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)