potrafić

potrafi|ć

зак. здолець, змагчы; быць здольным да чаго;

on potrafić to zrobić — ён зможа гэта зрабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)