posłuszeństwo

posłuszeństw|o

н. паслушэнства, паслухмянасць;

nogi odmawiają mi ~a — ногі мяне не слухаюцца;

silnik odmówił ~a — матор заглух; рухавік перастаў працаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)