polegać

polega|ć

незак.

1. спадзявацца; разлічваць;

~ć na czyjej obietnicy — разлічваць на чыё абяцанне;

nie można na nim ~ć — на яго нельга разлічваць (спадзявацца);

2. заключацца ў чым, зводзіцца да чаго;

różnica polegać na tym, że ... — розніца [заключаецца] у тым, што...;

na czym to polegać? — у чым справа?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)