podziw, ~u
м. здзіўленне; захапленне, зачараванне;
godny ~u — варты захаплення;
gra artysty budzi podziw — ігра артыста выклікае захапленне;
nad podziw — надзвычайна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)