pień
м.
1. пень;
pień drzewa — пень дрэва;
stać jak pień — стаяць як пень;
głuchy jak pień — глухі як пень;
wyciąć w pień — вынішчыць пад корань;
2. калода
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)