ostateczność

ostatecznoś|ć

ж. крайнасць, неабходнасць;

w ~ci — у крайнім выпадку; у выпадку крайняй неабходнасці;

wpadać z jednej ~ci w drugą — пераходзіць з адной крайнасці ў іншую;

doprowadzić kogo do ~ci — давесці каго да крайнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)