ośmielić się

ośmiel|ić się

зак. асмеліцца, насмеліцца, адважыцца, наважыцца;

~ę się zauważyć, że ... — вазьму на сябе смеласць заўважыць, што...;

ona nie ~iłaby się tego zrobić — яна не наважылася б гэта зрабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)