opaść

opa|ść

зак.

1. спасці, убыць;

woda ~dła — вада спала;

2. апасці, апусціцца;

mgła ~dła — апусцілася імгла;

~dło mnie przeczucie — у мяне з’явілася прадчуванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)