opanowanie

н.

1. авалоданне; захоп; скарэнне;

opanowanie przyrody — скарэнне прыроды;

2. стрыманасць, самавалоданне;

3. асваенне; засваенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)