okoliczność

okolicznoś|ć

ж. акалічнасць; абставіны;

~ci łagodzące юр. змякчальныя абставіны;

~ci obciążające — абцяжарвальныя абставіны;

zbieg ~ci — збег акалічнасцей;

w tych ~ciach — пры гэтых абставінах (умовах)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)