oko
ok|o
н.
1. вока;
piwne oczy — карыя вочы;
spuścić oczu — апусціць вочы;
oczami świecić — лыпаць вачыма;
2. (пра тлушч у супе) бліскаўка;
3. (у панчосе, сетцы) вочка;
rzucić ~iem — кінуць позірк;
widzieć gołym ~iem — бачыць простым вокам;
~o w ~o — твар у твар;
mieć kogo na ~u — не спускаць вока з каго, сачыць за кім;
spod ~a — спадылба; на вока;
jak ~iem sięgnąć — як вокам ахапіць;
na pierwszy rzut ~a — на першы погляд (позірк);
ciemno choć ~o wykol — цемра, хоць вока выкалі;
~iem znawcy — вокам знаўцы (прафесіянала);
na piękne oczy na ~o — на вока; прыблізна;
mydlenie ~u — ашуканства;
pod czyim ~iem — пад чыім наглядам;
w cztery oczy — з вока на вока; сам на сам;
w oczach — на вачах;
w oczach prawa — перад законам;
kłamać w żywe oczy — хлусіць проста ў вочы (твар);
z zamkniętymi oczami — з заплюшчанымі вачыма;
cieszyć ~o — радаваць вока;
pójść gdzie oczy poniosą — пайсці, куды ногі панясуць;
mieć dobre ~o — мець трапны погляд; быць назіральным (пільным);
Pi razy ~o разм. на вока; прыблізна;
zejdź mi z oczu! — знікні з вачэй!; ідзі адсюль!;
zrobiło mi się ciemno przed oczami — у мяне пацямнела ў вачах;
co z ~u, to z serca — з вачэй сышоў і з памяці зваліўся