Verbum

ogień

м.

1. агонь; полымя;

rozpalić ogień — распаліць агонь;

dolać oliwy do ognia — падліць масла ў агонь;

gotować na wolnym ogniu — гатаваць (варыць) на малым агні;

2. вайск. агонь; страляніна;

ogień huraganowy — ураганны агонь;

dostać się między dwa ognie — перан. апынуцца паміж двух агнёў;

ognia! вайск. агонь! (каманда);

przerwij ogień! — спыніць агонь!;

3. запал; тэмперамент;

ognie na niego wystąpiły — у яго кроў да твару прыліла;

słomiany ogień — хвіліннае захапленне;

igrać z ogniem — гуляць з агнём;

wpaść jak po ogień — заскочыць (забегчы) на хвілінку;

stanąć w ogniu — зачырванецца; абліцца чырванню;

sztuczne ognie — феерверк;

zimne ognie — бенгальскія агні;

krzyżowy ogień pytań — перакрыжаваны агонь пытанняў;

(gra w) dwa ognie — (гульня) у выбівалы;

on skoczyłby dla niej w ogień — дзеля яе ён скочыў бы ў агонь