odosobnienie

odosobnieni|e

н.

1. (дзеянне) адасабленне; ізаляванне;

2. адасобленасць; ізаляванасць; адзінота; самота;

żyć w ~u — жыць адасоблена (у самоце)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)