ochotnik
м.
1. добраахвотнік; валанцёр;
kto na ~a? — хто жадае?;
zgłosić się (pójść) na ~a — выклікацца ў якасці добраахвотніка;
2. аматар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)