oblecieć

obleci|eć

зак.

1. абляцець (што; вакол чаго);

2. (хутка) абабегчы;

3. адваліцца; асыпацца; апасці;

4. перан. ахапіць; апанаваць;

strach go ~ał разм. страх яго ўзяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)