obdarzyć
зак.
1. абдарыць (падарункамі);
2. перан. адарыць (здольнасцямі);
obdarzyć spojrzeniem — паглядзець на каго;
obdarzyć kogo uśmiechem — усміхнуцца каму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)