obcy

obc|y

1. чужы;

ciało ~e — чужароднае цела;

2. незнаёмы; чужы; пабочны;

”obcym wstęp wzbroniony” — «пабочным асобам уваход забаронены»;

3. замежны;

języki ~e — замежныя мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)