nieużytek, ~ku

nieużyt|ek

м.

1. аблога, пустэча, непрыдатная (кінутая, спустошаная) зямля;

2. нячулы, чэрствы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)