narobić
зак. нарабіць;
narobić hałasu — нарабіць шуму; узняць галас;
narobić szkody — нарабіць шкоды; нанесці ўрон; нашкодзіць;
narobić bigosu — заварыць кашу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)