należeć się
незак. належаць;
~y mi się sześć dni urlopu — мне належыць шэсць дзён адпачынку;
~y mu się wymówka — яго чакае вымова; ён заслужыў вымову
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)