myśleć

myśl|eć

незак. думаць, мысліць;

~ę, że tak — я думаю, што так;

co on sobie ~i? — што ён сабе думае?;

niewiele ~ąc — не доўга думаючы;

ani ~ę to zrobić — і не падумаю гэта зрабіць; і не збіраюся гэта рабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)