międlić
1. церці, трапаць (лён, каноплі);
2.
3. мармытаць; мямліць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
międlić
1. церці, трапаць (лён, каноплі);
2.
3. мармытаць; мямліць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)