manowce

мн.

1. бездарожжа; бездараж;

2. кружны шлях;

sprowadzić kogo na manowce перан. наставіць каго на дрэнную дарогу;

zejść na manowce — пайсці па дрэннай дарозе (дарожцы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)