ława

ław|a

ж.

1. лава; услон; парта (у школе);

~a oskarżonych юр. лава падсудных;

~a obrońców юр. месца абароны (у судзе);

~a przysięgłych юр. склад прысяжных;

2. доўгі нізкі стол;

stół-ława — прамавугольны стол, у якім можна рэгуляваць вышыню;

3. вайск. лава; паток;

iść ~ą — ісці лаваю;

na ~ie szkolnej — за школьнай партай; у школе; у школьныя гады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)