łapać
незак.
1. лавіць, хапаць;
2. разм. хварэць;
dzieci co rok ~ją grypę — дзеці штогод падхопліваюць грып;
~ć oddech — хапаць паветра; хаўкаць;
~ć za slówka — чапляцца да слоў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)