łamać

łam|ać

незак.

1. ламаць;

~ie mnie w kościach — у мяне ломіць у касцях;

2. перан. парушаць;

~ać zasady — парушаць прынцыпы;

3. перан. пераадольваць;

~ać sobie głowę — ламаць галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)