krwawić

krwawi|ć

незак.

1. крывавіць; сыходзіць крывёю;

rana krwawić — рана крываточыць;

2. раніць да крыві;

3. перан. чырваніць; афарбоўваць чырвоным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)