kropić

kropi|ć

незак.

1. крапіць, пырскаць;

deszcz kropić — дождж пырскае;

2. разм. лупцаваць;

3. разм. страляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)