kroić

kroi|ć

незак.

1. кроіць; рэзаць;

co na kawałki — кроіць (рэзаць) што на кавалкі;

2. краіць;

krawiec ~ł spodnie — кравец краіў штаны;

~ć na kogo — імкнуцца стаць кім; мерыцца; нацэльвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)