kąt
м. вугал; кут;
kąt ostry — востры вугал;
kąt prosty — прамы вугал;
pod tym ~em widzenia — з гэтага пункту погляду;
obserwować kogo co ~em oka — назіраць за кім (чым) краем вока;
chodzić z ~a w kąt — хадзіць з кута ў кут; мераць крокам;
postawić dziecko do ~a — паставіць дзіця ў кут;
mieszkać ~em u kogo — здымаць кут у каго; туліцца ў каго на кватэры;
zapadły kąt — глухі куток; глуш, глухмень
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)