kąt

м. вугал; кут;

kąt ostry — востры вугал;

kąt prosty — прамы вугал;

pod tym ~em widzenia — з гэтага пункту погляду;

obserwować kogo co ~em oka — назіраць за кім (чым) краем вока;

chodzić z ~a w kąt — хадзіць з кута ў кут; мераць крокам;

postawić dziecko do ~a — паставіць дзіця ў кут;

mieszkać ~em u kogo — здымаць кут у каго; туліцца ў каго на кватэры;

zapadły kąt — глухі куток; глуш, глухмень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)