kabała

kabał|a

ж.

1. (таемная навука) кабала;

2. варажба, варажэнне;

kłaść ~ę — варажыць; класці карты; кідаць карты;

wpaść w ~ę — трапіць (ублытацца) у непрыемную гісторыю; трапіць у цяжкае становішча;

wpakować kogo w ~ę — ублытаць каго ў непрыемнасці (непрыемную гісторыю)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)