inteligencja

inteligencj|a

ж.

1. розум; разумовае развіццё;

żywa ~a — жывы розум;

wyróżniać się ~ą — вылучацца розумам;

2. інтэлігенцыя;

czołowa ~a — перадавая інтэлігенцыя;

~a miejscowa — мясцовая інтэлігенцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)