gwizdać

gwizda|ć

незак.

1. свістаць;

2. разм., перан. пляваць;

~ł na szkołę — ён пляваў на школу;

gwiżdżę na to разм. мне на гэта напляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)