gwiazda
ж.
1. зорка;
2. перан. зорка; шчасце; лёс;
wierzyć w swą ~ę — верыць у свой лёс (у сваю зорку);
3. перан. зорка; знакамітасць;
~a filmowa — кіназорка;
typ spod ciemnej ~y разм. падазроная (цёмная) асоба;
~a przewodnia — пуцяводная зорка;
~a morska заал. марская зорка;
chodzić z ~ą — калядаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)