grzeszyć
незак. грашыць;
grzeszyć myślą — грашыць у думках;
nie grzeszyć mądrością перан. не грашыць розумам (не вылучацца розумам);
nie grzeszyć urodą перан. не грашыць прыгажосцю (не вылучацца прыгажосцю)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)