grubieć

grubi|eć

незак.

1. таўсцець;

dziecko ~ało od słodyczy — дзіцё таўсцела ад салодкага;

2. грубець, шурпацець, станавіцца шорсткім;

3. (пра голас) станавіцца нізкім; грубець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)