granica

granic|a

ж. граніца; мяжа;

za ~ą (mieszkać, studiować) — за мяжой (жыць, вучыцца);

za ~ę (jechać, wysyłać) — за мяжу (ехаць, высылаць);

~a państwowa — дзяржаўная граніца (мяжа);

~a wytrzymałości — мяжа трываласці (цягавітасці);

miłość bez granica — бязмежнае каханне;

to przechodzi wszelkie ~e — гэта пераходзіць усе межы;

wszystko ma swoje ~e — на ўсё ёсць мяжа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)