granica
granic|a
ж. граніца; мяжа;
za ~ą (mieszkać, studiować) — за мяжой (жыць, вучыцца);
za ~ę (jechać, wysyłać) — за мяжу (ехаць, высылаць);
~a państwowa — дзяржаўная граніца (мяжа);
~a wytrzymałości — мяжа трываласці (цягавітасці);
miłość bez granica — бязмежнае каханне;
to przechodzi wszelkie ~e — гэта пераходзіць усе межы;
wszystko ma swoje ~e — на ўсё ёсць мяжа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)