ginąć

giną|ć

незак.

1. гінуць, паміраць;

~ć od kul — гінуць ад куль;

2. прападаць, губляцца; знікаць;

głos ~ł w ulicznym hałasie — голас прападаў у вулічным шуме;

~ć w cieniu — быць у цяні; быць непрыкметным; быць на другім плане

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)