fruwać

fruwa|ć

незак.

1. лётаць, пырхаць;

wróbel ~ł z gałązki na gałązkę — верабей пералятаў з галінкі на галінку;

2. перан. лётаць; бегаць;

3. лунаць; калыхацца (ад ветру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)