frant

м.

1. прайдоха, спрытнюга;

2. франт, фарсун;

z głupia frant — разыгрываючы дурня, прыкідваючыся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)